Eindelijk! Na er weet ik hoeveel over gehoord te hebben, voornamelijk slecht natuurlijk, heb ik me er toch aan gewaagd. Een bezoek aan de “Ik ben toch niet gek” winkel van MediaMarkt. In mijn geval in Eindhoven. Puur beroepsmatig. Ik heb een broertje dood aan winkelen, tenzij ik precies weet wat ik moet hebben en waar ik het moet halen. Niet het wekelijkse slenteren door de winkelstraten waar ik anderen wel eens over hoor. “Lekker winkelen”  noemen ze dat geloof ik. Of “funshopping’’, kijken, kijken, niks kopen … Ik vind het 2000% zonde van mijn tijd en ik doe liever “lekker niks” dan dat.  Maar goed, deze keer toch op weg naar MediaMarkt Eindhoven.

Groot gemak is natuurlijk dat je vanuit de parkeergarage zo de Mediamarkt in kunt lopen. Pats boem, zo tegen de Nespresso machientjes aan. Die heb ik in Frankrijk ook wel een, maar het was me  opgevallen dat er de laatste tijd meer modellen verschenen waren, die er aantrekkelijk uit zagen. Verschillende kleuren en verschillende materialen. Altijd handig om te bekijken, met nog steeds een MiMi buizenversterkertje in gedachte. Maar … helaas in werkelijkheid zien die machinetjes er beduidend minder uit als op de foto. Dan maar eens kijken wat ze allemaal hebben, of beter … niet hebben. Eerst maar eens afgedaald naar de begane grond.

Op de begane grond aangekomen, kun je maar één ding denken: de wereld is PLAT! Één grote vloer met alleen maar flatscreens. Nou ben ik natuurlijk niet helemaal achterlijk, heb al weet ik hoeveel van die dingen gezien op de beurzen waar ik kom en in supermarkten waar ze die dingen ook verkopen, maar één grote verkoopvloer vol met van die dingen, maakt toch indruk. Niet dat het nieuwsgierigheid bij me opwekt, of aankoopdrang bewerkstelligt, nee dat niet. Ik doe het thuis nog steeds met mijn antieke Herman Brood TV, waarvan ik er ook nog 2 of drie in reserve heb, als deze het mocht begeven. En … ik kijk niet eens TV, weet niet meer hoe ‘m te bedienen sinds er een kastje met een creditkaart naast staat, dus het is mijn eerste zorg ook allemaal niet.

Weer naar boven naar de Nespresso afdeling en bezoek is bezoek, dus ruim rondgelopen. Je wil niet weten op hoeveel manieren je elektrisch je koorts op kunt nemen of je tanden kunt borstelen. Maar boeiend? Nee, niet echt. De keukenmachines dan maar. Ha, gelukkig, denk ik vreemd genoeg. “Onze” machine, een KitchenAid, staat er niet bij. Ze hebben dus blijkbaar niet ALLES. In ieder geval niet onze high-end keukenmachine :-).

Nog verder omhoog -en nu raak ik mogelijk de kluts kwijt- twee vloeren met pc’s, audio en software. Ik neem voor het gemak maar aan dat ze kwa pc’s bieden wat elke andere pc supermarkt biedt. Maar mogelijk dat een Paradigit, Computerland meer heeft. Ik weet het niet. En genoeg kan natuurlijk ook gewoon genoeg zijn. Oh ja, iPod’s. Wat me opviel was dat die niet netjes in vitrines of schapjes uitgestald stonden. Nee, die lagen in “graaibakken”. Dat stelde me wel teleur.

Audio dan maar. Da’s dun als ik het zo mag zeggen. In de rekken het, voor de doorgewinterde audio-hobbyist, doorsnee onder-de-maat-spul. Wel een opvallend aantal Marantz apparaten, wat Denon en Onkyo. Bose natuurlijk ook. In de “hifistudio” ook nog wat boxen uit de hogere prijsklasse. Ik zag Jamo en diverse KEF modellen. Het duurste model een 1.100 Euro denk ik. De “studio”, de manier van opstellen, deed me terugdenken aan een eenmalig bezoek aan Vogelzang toen die nog bestond. Ook een beroepsmatig bezoek, omdat ik wel eens het verschil in behandeling wilde zien tussen Vogelzang en DÉ HifiWinkel. Toevallig was er net een demo aan de gang en de manier waarop die plaats vond maakte veel, zo niet alles, duidelijk. De klanten, een echtpaar, stond zowat op de luisterplaats (er waren geen fauteuils zoals bij DÉ HifiWinkel), de verkoper stopte een demo cd in de cd speler, en binnen 5 minuten had ie 10 stukken muziek (elke keer het begin van een nummertje) laten horen. Het einde van het verhaal van hem was: “En?”. Tsja, het antwoord heb ik verder niet meer afgewacht.

En verder? Het was er druk met bezoekers, druk met personeel. Gewoon een Supermarkt idee en dat is niet negatief bedoeld. Ik ga trouwens graag naar de supermarkt. En vind het leuk als het levendig is. Personeel goed herkenbaar door de bedrijfskleding. Helemaal geen last gehad van agressief personeel. Integendeel, als je iemand aankeek, kreeg je meestal een vriendelijke lach je richting op. Ik heb geen moment het idee gehad dat ik opgejaagd werd. Ik heb er relaxed rond kunnen lopen.

Tot mijn verrassing hadden ze ook een klein assortiment vinyl. Bravo! Speciale persingen, en heel even kreeg ik koopdrang. Verder veel video software, films en games. Bijna had ik toch nog wat gekocht: de dvd serie van de Borgias.  40 Euro. Met het fantastische boek nog vers in mijn geheugen zei ik bijna JA tegen mijzelf, maar met het idee dat we net in China voor 1 Euro of minder per dvd een boodschappentas vol films gekocht hadden, werd het toch nog een NEE. Bovendien stond er op de cover “Before the Mafia, were the Borgia”.

Dus … Mediamarkt? Meer dan genoeg met een netsteker. Meer dan genoeg om er van alles en nog wat te kunnen kopen. Maar hifi? We weten allemaal dat het al lastig genoeg is om mét begeleiding van een audio-specialist in een audio winkel een doordachte keuze te maken. Hier denk ik dat zoiets onmogelijk is en daarom denk IK eerlijk gezegd dat dit niet de plaats is om hifi te kopen. Of zoals ze eigenlijk zelf ook al zeggen: IK BEN TOCH NIET GEK!