Langer geslapen dan verwacht. Wat denk je … ’s-avonds om 8 uur naar bed (is me geloof ik nog nooit overkomen) en om 7 uur eruit. Om 9 uur de eerste vergadering met dame van het bedrijf die de zeevracht regelt. Chinees Barby poppetje met de naam YoYo. Bedenk dat maar eens. Heel behulpzaam en alles goed voorbereid, dus dat was zo gedaan. Daarna eerste gesprekken met onze contactpersoon van de fabriek, lunch en fabrieksbezoek.

Het wordt al snel duidelijk dat ook China de gevolgen van de crisis en de veranderingen in de wereld voelt. Mensen die vroeger vanuit heel China naar Guangzhou, Shenzhen afreisden om de kost te verdienen voor de thuisblijvers, blijven nu lekker thuis omdat daar inmiddels ook fabrieken staan waar ze kunnen werken. Waar een paar jaar geleden iemand voor 80 Euro in de maand hier kwam werken, wordt nu 300 Euro betaald. Nu niet meteen gaan “steigeren” over de hoogte *(of laagte)  van deze bedragen, want ook de kosten van leven zijn anders (beduidend lager) als bij ons. Als je wil kun je hier nog steeds voor één (1) Euro een lunch nemen inclusief biertje en koffie. Een zéér luxe avondmaaltijd, bier, wijn, koffie inclusief is 15 Euro. Maar dan behoor je al tot de bovenlaag van de bevolking als je jezelf hiermee verwent. Voor ons nog steeds een koopje natuurlijk J.

In de fabriek zie je duidelijk meer structuur, meer efficiëntie. Er is geen ruimte meer om “speels” te zijn (kenmerk van de Chinezen, de meesten “spelen” het liefst de hele dag op welke manier dan ook). Arbeid kost meer en meer geld, dus spelen moeten ze volgens het management nu maar in hun vrije tijd doen. Het schept in ieder geval wel duidelijkheid. Na een lokaal diner (veel botten en graten dus) wederom vroeg te bed en terwijl ik dit schrijf weet ik dat het weer een extreem lange nachtrust werd. Onderweg naar morgen, een dag om emails etc bij te werken …